Traperi

Do izgradnje veslačke staze na Jarunu, najpopularnija rekreacija bilo je veslanje Savom u čamcima preklopne građe - klinkerima. Za razliku od giga, klinkeri su uski i brzi, a ipak čvršći od regatnih čamaca. To omogućava relativno brzu plovidbu, pristajanje na sprudove, prevoženje dosta tereta. Veslalo se pretežno uzvodno kako bi se u slučaju potrebe (nevremena, umora, naglog porasta Save, oštećenja opreme, ...), lakše i brže moglo vratiti u klub. 

Odredišta su bile mirne vode, stajaćice, gdje bi se pristalo, okrijepilo, kupalo. Najčešće odredište bile su Race - zaljev na desnoj obali Save kod današnjeg gradilišta bolnice. Proširenje na ušću potoka u Savu omogućavalo je stotinjak metara veslanja po mirnoj vodi, a skifom se moglo veslati uzvodno potokom skoro do Jankomirskog mosta. U nedostatku vremena ili kondicije veslalo se do Maratona - ušće potoka Črnomerca u Savu kod atletskog stadiona Mladosti. Uzvodno Maratonom, nekadašnjim koritom Save, uz nekoliko provlačenja kroz šiblje i prelaskom manjeg nasipa moglo se doći do Jaruna, tada sporo tekućom vodom. Kondiciono spremniji odlazili su do ??? u Podsusedu. Nazivlje odredišta i izgled Save se vremenom mijenjao. O veslanju  Savom pedesetih godina 20. stoljeća u klupskom Biltenu br. 2/3 piše akademik Andrija Mohorovičić: "... Sava je tada bila samo djelomično regulirana, pa se uz mirne tokove (Amazonka - prostor na mjestu današnje nove bolnice i motela Plitvice) nailazilo i na snažne brzace (Suez - malo uzvodno od starog kupališta, uski tok sadašnjeg korita, dok je Jarun bio glavna matica). Poseban je užitak bilo veslati za višeg vodostaja pojedinim rukavcima Save. Ljeti se nedjeljom veslalo uzvodno do Mecava (na južnoj obali preko puta Zaprešića) ... Zatim bismo nastavili do Jesenica pokraj Mokrica ili do Čateža ... i donjim tokom Krke."

Najpoznatiji traperski podvig izveli su 1948. Armano (ili Armanini?), Branko (Marko) Bzik, Milan Šikić i Ivko Novak. Krenuli su u dva dvojca na pariće Savom od Zagreba nizvodno do Siska; Kupom uzvodno kroz Lasinje, Karlovac, Ozalj do Metljike(?). Prenijeli su čamce do Krke u Novom Mestu i vratili se Krkom nizvodno preko Bregane do Save i nazad u Zagreb. U deset dana preveslali su oko 400 km, prehodali oko 30 km i bezbroj puta prenijeli čamce i opremu preko brzaca, plićaka, gustiša.

Ove slike upravo su s tog izleta.

Iako i poslije izgradnje jarunske veslačke staze svako toliko ima pokušaja revitalizacije traperstva, za sada možemo reći da su zadnji traperi Pravomil Barin, danas predsjednik kluba, današnji članovi uprave kluba Vladimir Lasić, Vlado Bašic, te Miro Zdilar, dugogodišnji voditelj škole veslanja.